Suçların özellikle ülkenin pandemi nedeniyle kapandığı iki aylık dönemde yaşandığı da veriler tarafından ortaya koyuldu. Ancak genel anlamda adam kaçırma ve kadına şiddet gibi suçların azaldığını belirten yetkililer COVID-19 dönemi hariç tutulduğu takdirde son yılların en güvenli verilerine sahip olduklarını ifade ediyorlar.
Gerçek sayılar çok daha yüksek
40 bin seviyesinde gezinen siber suç raporlarının 50 bini geçtiği vurgulanıyor. Uzaktan eğitim ve çalışma modelinde ortaya çıkan hassasiyetlerin veri ihlaline neden olduğu hintli uzmanlar tarafından bir kez daha belirtiliyor. Hatta saldırıların Telangana, Assam, Bihar, Odisha, Jharkhand, Maharashtra gibi görece daha düşük gelir düzeyine sahip daha küçük şehirleri hedef aldığı da görülüyor.
Ancak siber güvenlik uzmanları gerçek sayıların çok daha yüksek olduğunu belirtiyor. bölgede bağımsız olarak çalışmalar yürüten siber güvenlik uzmanı Pawan Duggal, “Küçük şehirde yaşayan biri saldırıya uğradığının farkına çok geç varabilir. Böyle bir durumda da yetkililerle iletişime geçmekte çekinebilir. Böyle bir yol olduğunu bilmeyebilir. Dolayısıyla gerçek sayıların çok daha yüksek olduğunu düşünüyorum.” diyor.
Caydırıcı suçlar şart mı?
Duggal’e göre devletin ağırlığını ortaya koyması lazım: “Ülkede siber suçların karşısında caydırıcı yasalar bulunmuyor. Ağır bir siber suç işleyen kişi en fazla birkaç ay içerisinde salınacağını biliyor. Oysaki bilişim teknolojileri suçlarının ayrıca ele alınması gerekiyor.”
